De trip naar Johannesburg

Dag 7 t/m 10 = 25 t/m 28 september

*Dag 7 - donderdag 25 september
Met de bus en de trailer/aanhanger weer volgeladen gaan we t/m zondag op trip. Vandaag zijn we naar het winkelcentrum in Pietermaritzburg en Drakensberg geweest. In het winkelcentrum moest ons geld gewisseld worden en kregen wij de tijd om even rond te neuzen. Ik had mijn koffer beter leeg kunnen laten, veel leuke kleren gezien!
Doordat we te laat bij GGA en het winkelcentrum zijn weg gegaan, was het al duidelijk geworden dat we onze wandeling van 4 uur bij Drakensberg niet meer konden doen. We kwamen daar aan in een super leuke hostel en zijn een kortere route gaan lopen van 1 – 1,5 uur. Ik wordt nog een echt natuurmens, want ook hier heb ik weer genoten van de natuur en het uitzicht. Aan het einde van de route hebben we een ander pad genomen, het leek een doorgaand pad, maar dat bleek het niet te zijn. Op een gegeven moment hoorde we allemaal geritsel en gestamp naast ons in het riet. Iedereen schrok zich rot, met mijn hart in mijn keel door gesjokt en toen hield het pad ook nog op. Terug gaan was geen optie, dus allemaal over een sloot gesprongen. Wat was ik blij dat we weer bij ons hostel waren. In de bar hebben we gevraagd wat het zou kunnen zijn en zij dachten een springbok.
Na dit avontuur hebben we lekker een biertje gedronken en zijn we daarna gaan eten. In de bar hadden we een hottub gezien dus na het eten terug naar de kamer voor de bikini. Ik was foto’s aan het sturen, maar binnen niet zo’n goed bereik. Dus naar buiten toe met de mobiel, hoor ik ineens allemaal gesis. Ik wist niet hoe snel ik weer in onze kamer moest komen. Doordat het donker was konden we niet zien waar de slang was, dus op goed geluk op naar de hottub. Zow, wat was dat heet, maar ook lekker ontspannend met een biertje.
Maar dan moet je ook nog weer terug.. met veel gesis om ons heen zijn we onze kamer ingelopen. De volgende ochtend zullen we wel kijken waar de slang is.

*Dag 8 - vrijdag 26 september
De slang nog wel weer gehoord, maar helaas niet gezien. Vandaag zijn we naar een cheetah farm geweest. Eerst kregen we uitleg wat zij voor de cheetah’s doen en daarna konden we de cheetah’s gaan bezoeken. We zijn onder andere in een verblijf geweest waar ze de cheetah’s opleiden om weer in het “wild” te gaan leven. Daarna mochten we twee cheetah’s aaien. Super vette ervaring!
Hierna gingen we verder rijden naar Johannesburg, totdat Sigle de bus aan de kant zet. Het blijkt dat de as van de aanhanger is afgeknapt en de band er langzaamaan steeds verder afrolt. Daar stonden we dan met zijn allen langs de kant van de weg met het ene getoeter na het andere wachtend op de ANWB. Zij konden niets voor ons doen, dus naar de dichtstbijzijnde garage gebeld en zij hebben onze aanhanger opgehaald. De aanhanger moest daar blijven dus zoveel mogelijk in de bus geladen. We hadden eten mee gekregen van GGA. Alles wat niet meer paste, hebben we daar gelaten en de vrouw van de garage zou dit gaan uitdelen aan de arme mensen daar. Ondertussen was het al pikdonker en dan te bedenken dat we nog dikke 3 uur moesten rijden en we eigenlijk voor het donker in Johannesburg aan hadden moeten komen.
Geen licht aan in de bus, want ze mogen niet zien dat er zoveel blanken inzitten, eigenlijk niet stil staan op de weg, dus ook niet voor een stoplicht en elkaar vertellen hoe gevaarlijk Johannesburg wel niet is, dat was onze rit. En voordat we het wisten waren we al op de plek van bestemming.
’s Avonds hebben we niet veel meer gedaan, er was geen bar in dit hostel en iedereen was ook moe van de lange reis.

*Dag 9 - zaterdag 27 september
Vandaag hebben we een tour door Soweto gehad. Dit is een bekende wijk in Johannesburg. Mandela is hier opgegroeid en dit is ook de wijk waar het bloedbad is geweest met studenten. We hebben hier de grote verschillen tussen arm en rijk gezien. Aan de ene kant van de weg staan villa’s aan de andere kant van de weg staan kleine huizen gebouwd door de overheid waar mensen opgepropt op elkaar moeten leven.
Hierna kwamen we in een buurt waar de mensen echt niets hadden. Zij hadden huizen gebouwd door middel van platen tegenelkaar aan te zetten. Ik heb in een huisje gestaan samen met andere studenten van 2 bij 2 meter waar zij slapen, leven, koken, wassen etc. Onze gids deed de deur dicht om te voelen hoe het is om met zoveel te leven in een kleine ruimte. De bewoners van dit huisje leefden er ook met 8. Terwijl er maar 1 bed stond en 1 bank. Voor mij voelde het bijna claustrofobisch. Daarna zijn we nog verder rond gereden door deze wijk. Heel bijzonder.
Onze chauffeur Sigle ging ’s avonds naar de wedstrijd van de Kaizer Chiefs (Johannesburg) tegen Maritzburg. Dit leek ons ook wel wat en hem ook want hij mocht met 13 vrouwen op pad. Gelukkig dat hij bij ons was, want hij wist precies hoe hij alles kon regelen. Parkeren op een VIP plek voor 100 rand (wordt even stiekem in de broekzak gestopt). En vervolgens het stadion binnen lopen met een of andere manager van de Kaizer Chiefs, die even kaartjes voor ons regelt, 40 rand p.p. (€2,86).
En daar zit je dan, in het stadion waar Nederland de finale van Spanje heeft verloren tijdens het WK in Zuid-Afrika. Echt een mega stadion. We waren wel een echte bezienswaardigheid met al onze blanke koppies. De ene foto na de andere werd van ons genomen en natuurlijk kwamen we vol in beeld op het scherm in het stadion. De wedstrijd zelf was niet veel aan, maar de sfeer des te meer.

*Dag 10 - zondag 28 september
Vandaag zijn we naar het apartheidsmuseum in Johannesburg geweest. Je kreeg hier wisselend een kaartje voor een blanke of een kaartje voor niet-blanke. Hiermee moest je naar de ingang. Er waren dus twee ingangen. Een ingang was voor de blanke en een ingang was voor de niet-blanke. Ik moest door de niet-blanke ingang. Dit alles was om het gevoel te krijgen hoe het tijdens de apartheid in Zuid-Afrika ging. Het was maar een klein stukje, daarna konden we weer met zijn allen lopen.
In het museum gaat een groot deel over Mandela. Het waren vooral foto’s en heeel veel tekst (alles in het Engels natuurlijk). Dus ik heb me maar op de televisieschermen gericht.
Daarna kwamen we in een gedeelte waar te zien was wat er allemaal met de mensen is gebeurd tijdens de apartheid. Dit kwam wel even binnen. Er waren veel heftige foto’s en video’s.
(wij mochten zelf geen foto’s maken in het museum, helaas)
Na het apartheidsmuseum hebben we Helen en Maria (docenten) naar het vliegveld in Johannesburg gebracht. Hierna konden we weer op terugreis naar Cato Ridge. Onderweg hebben we onze aanhanger opgehaald. Rond 22.30 uur waren we weer in ons eigen huisje.
Morgen zal onze eerste echte vrijwilligerswerkdag beginnen!

Morgen (dinsdag 7 oktober) gaan wij met de hele groep op vakantie voor 12 dagen. We gaan o.a. naar het Krugerpark, Botswana en naar Zimbabwe voor de Victoriawatervallen.
Hierna zal ik mijn eerste week vrijwilligerswerk online zetten en daarna natuurlijk ook onze reis.

Liefs Iris